Neden “Kalite yönetimi ilkeleri ve araçları öğretimi ve eğitimi ilköğretimden başlamalı” savımı kanıtlayacak çok fazla bilgi var. Bu bilgiler ülkemizde bu gerçeğin halen anlaşılamadığını da gösteriyor.
İyi uygulamalar ve kalite uygulamaları insanı ve doğayı korumak ve geleceği garanti etmek amaçlı uygulamalardır.
Örneğin, ilaç üretiminde iyi klinik uygulamalar, insana ve diğer canlılara uygulanan ve doğrudan yaşam ile ilişkili olan ilaçların, zararlı etkilerinden korunmak içindir.
Kalite sistem uygulamaları da ticari alanda çıkarılmış olsa da insan ve doğayı koruma içindir. İyi üretim uygulamaları da aynı amaçları taşır.
Bu amaçlara erişmek için ortak bir dil gerekir. Ortak bir yaklaşım gerekir. Ortak dil, ortak yaklaşım araçları takım çalışması için olmazsa olmazlardandır. Takım olamayan toplulukların özgür olarak var olabilmesi çok zordur.
Ülkemizde, lise ve üniversite mezunlarının çoğu kalite tanımını yapamıyor. Kalite araçlarının ne olduğunu bilemiyor. Bilemeyen uygulayamaz. Uygulayamayan da sürekli gelişmede ve iyileştirmede hep geride kalır.
Diğer bir gerçek de bilenlerin uygulamada zorlanmalarıdır. Bunun nedeni öğretim iyi yapılmış gibi görünse de eğitimin gerçekleşmediğidir.
Potansiyeli çok yüksek olan ülkemizde neden böyle oluyor? OECD’nin ulusararası değerlendirme sonuçları şöyle:
“Uluslararası eğitim değerlendirme testi, 72 ülke ve ekonomik bölgede 15 yaşındaki 540 bin öğrenci arasında yapıldı. Bu 72 ülke ve ekonomik bölgeden 35’ini Avrupa Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı’nın (OECD) ülkeleri oluşturuyor. 2015 sonuçlarına göre, Türkiye 72 ülke arasında 50. sırada yer alırken, önceki testlere göre de performansı geriledi.”
Bilim, Matematik ve okuma alanlarının hepsinde en altlardayız.
Lise mezunları ve üniversite mezunlarına ders verdiğimiz için bunun farkında olan kişileriz.
Veliler sadece test başarısı bekliyorlar. Çoktan seçmeli testler de sadece ezbere dayalı oluyor. Öğrenciye, mantığa dayalı olarak öğrendiklerini kullanacağı sorular sorulduğunda yapamıyorlar. Anlamıyorlar dahi…
Öğrendikleri konunun hangi bütünün içerisinde yer aldığını bilemiyorlar. Hangi bütünün içerisinde yer aldığı bilinmezse etkileşimler nasıl anlaşılır? Etkileşimleri anlamayan kişiler arttıyor. Böyle olunca da aşağıdaki tutum ve davranışlar artıyor.
“Koltuğa oturan kişi herşeyi bilir.” Düşüncesi hakim. Koltuğa oturan kişinin sorumluluklarını değerlendirmiyen kişi sayısı artıyor. İcraat ile verilen söz arasındaki ilişki bilinmiyor. Verdiği sözü yerine getirmiyorsa sorgulamıyor.
Çalışma alanım tıbbi laboratuvarlar. Laboratuvar yönetimi bilinmeden test sonuçları çok güvenilir olur diyenlerin çoğunlukta olduğu bir ülkedeyiz.
Dijitalleşen dünyada da var olmak isteniyorsa ilk koşul bütünsel bakabilmektir. Ancak bütün içerisindeki her elemanın ilişkisini de bilmek önemli. Bu da analiz ve sentezleme kapasitesine dayanıyor. Yol; matematiğin yaşama uygulanabilmesi, istatistik analiz, grafik okuma, ve çok sayıda kalite araçlarının bilinmesi ve uygulanabilmesinden geçiyor.
Yıllardır elde edilen sonuçlar gösteriyor ki ülkemizde öğretim ve eğitim başarılı değil. Mali durumu yüksek olanlar bir şekilde yollarını buluyorlar. Ancak çoğunluk ne yapıyor?
Akıldan çıkarılmaması gereken şudur. Çocuklarınızı geliştirmek sizin elinizde. Dijital ortam olağanüstü olanak sunuyor.
Bazı alışkanlıkların kazanılması iköğretimden sonra zorlayıcı oluyor. Çocuklarınızın öğrenmeyi öğrenmelerini sağlayın. Kalite yönetim araçlarını öğrenmeleri için elinizden geleni yapın. Özellikle sistematik yaklaşım ve süreç (proses) yaklaşımı çok önemli…
İyi bir hafta dileklerimle,
Sevgi ve Saygıyla kalın.
