Sizler bu yazıyı okurken dün sevgililer günü olarak kutlandı. Söz konusu gün hakkında insanlığın birbirine zıt fikirleri olsa da; bugünü kimi eşi ve çocuklarıyla, kimi sevgilisiyle, kimi günden habersiz bir şekilde geçirirken kimi ise güzel bir ciro yaparak evine mutlu bir şekilde döndü. Bir avukat olarak bu günü düşündüğümde yazının başlığındaki soru ile karşılaştım. 

Öncelikle belirtmek gerekir ki; TMK m.185 ile başlayan evliliğin genel hükümleri maddeleri ile eşlere, evliliğin mutluluğunu elbirliği ile sağlama ve birbirlerine sadık olma yükümlülükleri yüklenmiştir. Bu kapsamda tarafların evliliğin mutluluğundan ne anlıyorsa onu sağlamaya yönelik yükümlülüklerinin bulunduğu açıktır.

 Önemli günler açısından hassasiyet taşıyan ve önemli günler unutuldukça eşini değersiz hissettiren bir eşin, kanunla üzerine yüklenen yükümlülüklerini yerine getirdiğini söylemek doğru olmayacaktır. Bu hususta Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 2015/20218 E. 2016/13513 K. Numaralı dosyasında verilen karar da bu hususta önemlidir. Kararda “…eşine karşı ilgisiz olduğu, eşini sürekli özel günlerde ve sosyal ortamlarda yalnız bıraktığı…” gerekçeleri ile boşanmada eş kusurlu bulunmuştur. 

Konu başlığı olan sorunun cevabına gelecek olursak; sadece sevgililer gününün unutulması bir boşanma sebebi değildir. Unutulan günün ya da eylemin evlilik birliğinin mutluluğu için önem arz etmesi gerekmektedir. Eşlerin önem atfetmediği günlerin hatırlanmaması ya da bu vb. eylemlerin yapılmaması halinde herhangi bir kusurlu davranıştan bahsedilmeyecektir. Ancak Yargıtay kararındaki gibi; özel günlere anlam yükleyen ve hatırlanmak isteyen çiftler için, bir eşin bu davranışların yapmaması ve bunun süreklilik arz etmesi halinde evlilik birliğinin yara almasına sebep olacağı ve buna özel günleri kutlamayan eşin kusurlu olarak sebep olacağı açıktır.