Günümüzde sıklıkla duyduğumuz doğa kelimesi pek çok anlama gelir. Tabiat, çevre ve natür anlamlarına gelen doğa, canlı ve cansız varlıkların kendi içerisinde gelişmesi ve değişmesidir.Natür, tabiat ve çevre anlamlarına gelen doğa sürekli gelişen, değişen canlı ve cansız varlıkların hepsine denir. İnsani faktörlerin dışında kendi kendini sürekli olarak yeniden yaratan ve değiştiren güç; canlı ve cansız maddelerden oluşan varlığın tümünü ifade eder. Doğa hayatımız için önemli bir yer sahibi olmaktadır. Varlığı ile birlikte bizlere güzel bir yaşam sunarak geleceğimizi görmekteyiz. Temiz bir oksijen ile ciğerlerimiz temizlenirken bulduğumuz huzur stresten uzak tutar. Dinlenmek için doğanın bizlere sunduğu her imkanından faydalanmamız gerekir. Kendimizi tabiatın kucağına bırakarak bizi sakinleştirmesi dinlendirmesini isteriz. Ağaçlar, bitkiler, kuşlar, hayvanlar gibi birçok canlının barındırdığı yerde insanlar kendilerini tabiat ananın kucaklaması ile hissederler. Ağaç sevgisi doğanın oluşmasını sağlar. Eskiden Türkler her çocuk bir için fidan dikerek geleceklerini koruma altına alırlardı. Doğaya verdikleri önem her zaman olarak bilinirdi özellikle Ergenekon destanı ağaçların arasında yaşanmıştır. Ağaç sevgisi ile birlikte geleceğinizi ve sevdiklerinizi korumuş olursunuz. Olmadıkları zaman hayatınız olmayacağı gibi temiz hava dahi soluyamazsınız. Sizler nasıl davranırsanız doğaya onlarda size öyle karşılık verir. İnsanlar bilinçlendirilerek doğa sevgisi aşılanmalı gelecek nesillerde bu yolda devam etsinler. Doğa kendiliğinden varolan, sürekli kendini yenileyen canlı ve cansız varlıkların tümüne verilen addır. Şöyle kafamızı pencereden çıkarıp dışarıya baktığımızda doğayı görürüz. Doğa; evren varolduğundan beri var olan iklim şartları ve farklı faktörlere göre değişen bir yapıdır. Doğanın sürekli kendini yenilemesi ve doğal dengenin korunması canlı hayatının vazgeçilmez unsurlarındandı.
Son yıllarda gerek televizyon kanallarında gerekse de günlük hayatımızda küresel ısınma hakkında pek çok şey duymaktayız. Evren var olduğundan beri sürekli kendini yenileyen doğa maalesef son yıllarda insan eli ile sürekli sarar görmekte ve kendini yenilemekte sıkıntı yaşamaktadır. Evren var olduğundan beri sürekli kendini yenileyen doğa maalesef son yıllarda insan eli ile sürekli zarar görmekte ve kendini yenilemekte sıkıntı yaşamaktadır. İnsan doğaya; çöplerini atarak, çevresini kirleterek, canlıların yaşamını tehlikeye atarak, bilinçsiz avlanma yaparak, ağaçları kesip ormanları yok ederek, içme sularına zehirli atıklar atarak, radyasyon ve benzeri kimyasal maddelerin doğaya salarak, sürekli tüketim içerisinde olarak, tarım ilaçları atarak, doğaya sürekli zarar vermektedir. Verilen bu zararlar bir süre sonra doğada dönüş olmayan birçok yıkıma sebep oluyor. Bizlere düşen elimizden geldiğince doğaya sahip onu korumak olmalıdır. Unutmamak gerekir ki doğa bizim evimizdir. Doğanın göreceği zarardan en büyük payı alan yine insan olacaktır. Son yıllarda dünyamız küresel ısınma, su sıkıntısı ve birçok hastalıkla uğraşmakta ve maalesef çözüm için sonuç alamamaktadır. Daha yaşanabilir bir doğa için elimizden ne geliyorsa az çok demeden yapmalıyız. Doğayı koruyan kurum ve kuruluşlara destek vermeliyiz.Dinimizde doğayı korumamızı emreder. Peygamberimiz bir hadisinde “kıyametin koptuğunu duysanız dahi elinizde bir fidan varsa onu toprağa dikin” diyerek doğaya verdiği önemi gösterir. Doğanın canlılara çok faydası vardır. Sağlığımız için sık sık doğaya çıkmalı ve güneşlenmeliyiz. Hava, su, toprak ve güneş bizim yaşamamız için gereken temel kavramlardır. Biz doğayı seversek doğa da bizleri sever. Örneğin kurumak üzere olan bir ağaca su verip güzel sözler söylersen o ağaç da buna karşılık sana güzel meyveler verir. Fakat ağacı görmezden gelip ağaca su vermezsen o ağaç kuruyup gider. İşte doğanın dengesi de böyledir. Akıl almaz güzelliklerle doludur. Doğa demek yaşam demektir. Yani eğer doğa yok olursa bizler de yok oluruz. Doğayla ilgilenmeli, gereken vatandaşlık görevimizi yapmalıyız. Doğayı korumalı ve sevmeliyiz. Unutmayın doğa bekçi ile değil sevgi ile korunur.
