Hindistan Kralı Alemgir, babası Cihan Şah’tan tahtını aldı. Babasını kendi yaptırdığı Tac Mahal’i gören bir sarayda yaşamaya mahkum etti. Cihan Şah’ın tüm istekleri karşılanıyor, bir dediği iki edilmiyor, yalnızca saraydan ayrılmasına izin verilmiyordu.  

 Her isteği karşılandığı halde herhangi bir aktivite yapamayan Cihan Şah, çok sıkılıyordu. Oğluna; ‘Benim için her şeyi düşünmüşsün, teşekkür ederim. Senden tek bir isteğim var, bana otuz öğrenci göndermeni istiyorum. Onlara eğitim vermek istiyorum. Bu isteğimi yerine getirirsen minnettar kalırım,’ diye haber gönderdi.  

Alemgir Şah, Babasının isteğine şaşırdı. ‘Babam öğretmenliğe heves eden biri değildir,’ diye düşündü ama yine de isteğini yerine getirdi.  

Öğrenciler gelince Cihan Şah, kendini onların imparatoru gibi hissetti. İnsanlara hükmetme isteğini bu şekilde tatmin ediyordu.  

Cihan Şah sıkılıyor, sıkıntısını bir aktivite ile gidermeye çalışıyor!  

Aktivite; insanın sıkıntısını, huzursuzluğunu unutmak için başvurduğu etkinliktir. İnsanlar huzursuzlukları ölçüsünde aktiviteye başvurur. Kimi aktivitesiz bir dakika bile geçiremez. Herkesin kendini avutacak planlanmış bir aktivitesi vardır. Aktivite boşluk doldurmaya, can sıkıntısını gidermeye, zaman öldürmeye yarar. Örneğin; acıkmadığı halde bir şey yemek, sigara içmek, oyun oynamak, planlanmış bir etkinlik yapmak Vb.  

Eylem; mevcut durumun gerektirdiği şartlara göre hareket etmektir. Bir başka deyişle,  huzurlu bir insanın, huzurunu kaçıracak olan bir uyarana, dozunda anlayışla yanıt vermesidir. Önceden planlanan bir şey değildir. Kendiliğinden gelişir, yaratıcıdır. Örneğin; acıkınca yemek, doyunca kalkmak, uykun gelince uyumak, soğuğa veya sıcağa maruz kalınca korunmak Vb.     

Baktığımızda hemen herkesin aktivite peşinde olduğunu görüyoruz. Yani hemen herkes huzursuz. Huzursuzluğuna çare arayacağına onu unutmaya çalışıyor. Neden böyle yapıyor derseniz, kafasında ‘Huzursuzluk aktivite ile def edilir’ şeklinde bir denklem oluşmuş.  Bu denklem her zaman işlemiyor, zira bugün zevk veren etkinlik üçüncüde, beşincide yavanlaşıyor. Bu yüzden insanlar daima taze ve daha heyecan verici aktivite talep ediyorlar. Piyasalar bu talebe çok cazip teklifler sunuyorlar. Belki de insanlar en çok bunları satın almak için zenginlik istiyorlar.  

Para ile aktivite alınır ama huzur alınmaz. Gün gelir ‘Huzursuzluk aktivite ile defedilir’ denklemi, iflas eder. İşte o zaman; ‘Ben neden huzursuzum?  Neden tek başıma kaldığımda sıkılıyorum? Neden şöyle ayaklarımı uzatıp sakince oturamıyorum?’ soruları gündeme gelir. Bu sorulara bulunan yanıtlar, insanı gün gün huzura kavuşturur.