Hindistan’da bir kabilenin reisi, resmi bir iş için şehre gitmiş. Bu iş için fotoğraf çektirmek gerekiyormuş. Bu yüzden önce fotoğrafçıya gitmiş. İçeri girdiğinde ilginç bir fiyat listesi görmüş. Listede: Oldunuz gibi, 10 rupi. Olduğunuzu düşündüğünüz gibi, 15 rupi. Kendinizi başkalarına sunmak istediğiniz gibi, 20 rupi. Olabileceğinizi düşündüğünüz gibi, 25 rupi yazıyormuş.  

            Şehre ender gelen Reis, tabelayı inceledikten sonra, hayli şaşırmış. Dükkan sahibine; “Listeniz geniş ama ‘olduğunuz gibi’ dışında resim çektirmek isteyen oluyor mu?” diye sormuş. Dükkan sahibi, “Daha ‘olduğu gibi’ fotoğraf çektirmek isteyen bir kişi bile gelmedi,” demiş.  

            Bugün benzer bir fotoğrafçı olsa acaba gidenlerin yüzde kaçı ‘olduğu gibi’ fotoğraf çektirmek isterdi? Büyük ihtimalle yüzde biri!  

            Anne babalar çocuğuna, ‘seni olduğun gibi seviyoruz,’ demiyorlar. Ona bir ideal sunuyorlar ve onun gibi olmasını istiyorlar. O zaman çocuk, ben bu halimle sevilmiyorum, istenilen hale gelirsem, sevileceğim diyor. Daha ilk baştan ona ‘olduğun gibi olma,’ denmiş oluyor.  

            Çocuğa bir ideal verenler, bilerek veya bilmeyerek onu kökeninden, doğasından koparmış oluyorlar. Doğasından kapan çocuğun bir yanı kendisi gibi olmak isterken, diğer yanı ideal diye gösterilen kişi gibi olmak istiyor. Kendi gibi olsa, diğer yanı, diğer yanı gibi olsa, kendi yanı itiraz ediyor. Sonuçta çocuğa bir ideal sunmak, çocuğun bütünlüğü bozup içinde iki merkez yaratıyor. İş bu hale gelince; kişi her ne yaparsa yapsın, bir yanı memnun olmadığı için, yaptığı hiçbir şey tam olarak içine sinmiyor.  

            Bu şekilde İkiye bölünmüş olan insanın, bir yanı ile diğer yanı birbiriyle mücadele eder hale geliyor. Kendi ile sonu gelmez mücadele içinde olan bir insanın huzura, rahata, dirliğe erişmesi mümkün olabilir mi?  

            Bütün olması gereken insanın, bölünmüş olması ciddi bir sorun, bu duruma belki hastalık demek daha doğru olur. Bu hastalığın tek şifası, kendin gibi olmaktır. Kendin gibi olabilmenin yolu ise önce kendin gibi olmadığının farkına varmaktır. Bunun farkına varanlar, ideal insan olmak yerine kendisi olmaya çaba göstereceklerdir. Farkına varamayanlar, nasıl göründükleri ile ilgileneceklerdir.