Zengin bir tüccar, gemisiyle sefere çıkmaya hazırlanıyormuş. Eşi dostu, ‘Hava şartları uygun değil, gel bu seferi ertele,’ diye uyarmışlar. Tüccar, “Bu işte çok kar var, erteleyemem,” demiş. ‘Madem erteleyemiyorsun, sen yüzme bilmiyorsun bari yüzme öğren,’ demişler, Tüccar, “Vaktim yok,”demiş. ‘Tanıdığımız usta bir yüzme öğretmeni var, o üç günde sana sağlam yüzmeyi öğretir,’ demişler, Tüccar, “Üç gün vaktim yok,” demiş. ‘O zaman hiç olmazsa, yanına iki tane boş fıçı al, bir şey olursa denize atladığında onlara tutunarak hayatta kalırsın, demişler, Tüccar “Tamam bunu yaparım,” demiş. İki tane boş fıçıyı yattığı yatağın altına yerleştirip sefere çıkmış.

            Sefere çıkmışlar, gidecekleri yere varıp, mallarını satmışlar. Geriye dönüşte fırtınaya yakalanmışlar. Geminin batacağı anlaşılınca, mürettebat bir bir denize atlamaya başlamış. Tüccar denize atlamak için fıçıları alacağı sırada, odasında mücevher ve para dolu iki fıçıyı bırakmak istememiş. ‘Ben en iyisi dolu fıçılarla birlikte atlayayım. Böylece servetimi kurtarmış olurum,’ demiş. Dolu fıçılarla atlayınca, denizin dibini boylamış.

            Hikayedeki tüccar, ihtirası yüzünden ölüme gitmiş.  

Tüccar gibi hepimizin arzuları var. Arzuların peşinde ihtirasla gideni var, ‘olduğu kadar, nasipten öteye geçilmez,’ diyeni var, arzularına yüz vermeyen de var.

Arzularının peşinde ihtirasla gidenlerin hayatına tümüyle arzuları yön veriyor, olduğu kadar diyenlerin hayatına kısmen, arzularına yüz vermeyenlerin hiçbir beklentisi olmuyor.

Arzusunu gerçekleştirmek isteyen kişi, bunun için gerekenleri yapıyor ve olmasını bekliyor. İşin içine beklenti girdi mi, iş değişiyor. Hani ‘ne kadar az beklentin varsa o kadar mutlusun,’ derler ya, bunun yerine ‘Ne kadar çok arzun varsa o kadar beklentin var, öyleyse beklentin nispetinde kaygın var,’ demek lazım.

Bir şeyin olmasını istemek ve bunun için gayret etmek çok akıllıca görünüyor. Akıllıca görünmesine rağmen içinde bir gizli tehlike içeriyor. Şöyle ki; ‘Ben isteklerimin gerçekleşmesi için doğru plan yaparsam ve yeterince çaba gösterirsem işler istediğim gibi olur,’ düşüncesiyle yola çıkılıyor. İşler planlandığı gibi giderse ne ala. Peki, işler planladığın gibi gitmezse ne olacak?

İhtiraslı olanlar korkunç bir hüsran yaşayacak, muhtemelen hastalığa yakalanacak. Olduğu kadar diyenler hayal kırıklığına uğrayacak, olanı kabul ediyorum diyebilenler, hiç etkilenmeyecek.