İlkokul, ortaokul, lise ve üniversite yıllarımı rol model öğretmenlerimle geçirmiş olmanın çok büyük avantajlar sağladığını düşünüyorum Ancak bir o kadar da engellerle karşılaşmama neden olduğunun da farkındayım. Çocuğunuzu ne kadar donanımlı yetiştirseniz de çevre faktörü var. Hoşgörü, yolunu açmak ve liderlik gibi konularda iyileştirmeye açık alanlar çok fazla… Maalesef ülkemiz böyle…

       Anne babanızı seçemezsiniz. Yaşamınızı şekillendiren ilk faktör budur. Anne ve baba ilişkileri ve özellikle annenizin eğitimi sizi şekillendirir.

       Sonra idolunüz öğretmeninizdir. Öğretmen sadece öğretici değildir. Eğitici rolü toplumu şekillendirir. Eğiticilik ise rol modellikle gerçekleşir. Rol modellik giysiler, tutum ve davranışların da ötesindedir.

       Görevlerim gereği çeşitli eğitim, öğretim, araştırma ve hizmet kurumlarında çalıştım ve çalışmaktayım. Aynı zamanda sivil toplum kuruluşlarında yer aldığım için çeşitli sosyal ortamlar da bulundum ve bulunmaktayım. Bu bağlamda ortak özelliklerimiz hakkında bazı görüşlerim var.

       Bu ortak özellikler başlıkta da dikkat çekildiği gibi şu şekilde özetlenebilir:

       1) Uzun dönem için plan yapmayı sevmiyoruz.

       2) Projeyi sadece hibe için başvuracaksak yapmamız gerektiğini zannediyoruz. Proje kavramı ve projelendirmek hakkında aşmamız gereken önemli sorunlar var.

       3) Uygulamalarımızı tek seferlik olarak düşünüyoruz. Her uygulamadan sonuç çıkararak, gelecek için sürekli iyileştirmemiz gerektiğinin farkında değiliz. Kalite çemberinin kapanması gerekir dendiği zaman, bilmesi gereken pozisyonlarda olanlar arasında “o da ne?” diye soranlar var.

       4) Öğrenmeyi öğrenemedik. Bilişim teknolojisini sadece haberleşmek ve birbirimize iç dökmek için sosyal medya kanallarında kullanıyoruz. Bilmediğimiz konu, sözcük, terim ve kavram varsa, İnternet’teki tarama motorlarını kullanarak öğrenmek aklımıza dahi gelmiyor. Hatta çok önemli uygulamalar dahi öğrenilebiliyor.

       Evdeki anne ve babadan başlayarak, okullardaki öğretmenler, üniversitedeki akademisyenler ve toplumdaki çoğunluk bu özellikleri taşıyorsa, yaşadıklarımıza neden şaşıyoruz?

       Bu özelliklerimizin kaybettirdiklerini seçtiğim birkaç güzel deyişle yorumlarınıza bırakıyorum.

       “Hayatımda kuvvetli çalışma, dikkatli muhakeme, inançlı plan ve uzun mesai semeresi olmayan, hiçbir şeyi kazanamadım.” Thedore Roosevelt

       “Kişi planlamada iyi ise karmaşa yoktur, sadece sadelik vardır, böylece gerilim ve stresten uzakta bulunur.” Lao Tzu

       “Düşünce ve planlamayı gerektiren bir iş yaparken, üzülmek pek mümkün değildir.” Dale Carnegie

       “İdealist kısa dönemi düşünmez. Çıkarcı uzun dönemi önemsemez. Gerçekçi ise kısa dönemde yapılan ve yapılmayanların uzun dönemi belirlediğine inanır.” Sydney J. Harris

       “Eğer bir insanın uzun vadeli planları yoksa güçlükleri kapısında bulacaktır.” Confucius

       “Birisine bir balık versen, doyar bir defa, balık tutmayı öğret, doysun ömür boyunca…” Çin Deyişi

       “Her başarılı insanın bir planı, her başarısız insanın bir mazereti vardır.” Henry Clausen

       \'Kalite yönetimindeki problem, insanların onun hakkında ne bilmediği değildir. Problem, onların bildiklerini sandıkları şeydir.\' Crosby

       \'İyi basit, kötü ise çok yönlüdür.\' Aristo

       \'Kötümser yalnız tüneli görür, iyimser tünelin sonundaki ışığı görür, gerçekçi tünelle birlikte hem ışığı hem de gelecek treni görür.\' J. Harris

       \'Yönetimin işi kontrol değil liderliktir\' W. Edwards Deming

       \'Toplam kalite yönetiminin başarısı için üst yönetimden alt düzeyde çalışanlara kadar \'kalite bilinci\'nin varlığı gereklidir.\' Armand V. Fiegenbaum

       \'Düşünme olmaksızın öğrenme emek kaybıdır. Öğrenme olmaksızın düşünme ise tehlikelidir.\'  Confucius

       \'Yarım bilmek tehlikelidir.\' Alexander Pope

       İyi bir hafta dileklerimle,

       Sevgi ve Saygıyla kalın.