Harvard Üniversitesinde çalışan filozof, George Santaya’ya yüklü bir miras kalınca, işini bırakmaya karar vermiş. Bunun üzerine kendisine bir veda töreni düzenlenmiş.

            Öğrenciler ve arkadaşları bir salonda toplanmış ve kendisinden bir konuşma yapması istenmiş. Hoca küsüye çıkıp konuşmasını yaparken bir ara gözleri pencereden dışarıya kaymış. Orada çamurlu karların arasında bir hor çiçeği görmüş. Aniden konuşmasını kesmiş, toparlanmaya başlamış. Çantasını alıp, salondan çıkmaya hazırlanırken, arkasını dönmüş ve yumuşak bir sesle;

            “Af edersiniz hanımlar beyler, konuşmamı sürdüremeyeceğim. Az önce nisanla bir randevum olduğunu fark ettim,” demiş ve çıkmış gitmiş.

            Filozof, muhtemelen daha önce defalarca o pencereden bakmıştır ama hor çiçeğini ilk kez fark etmiştir.  Anlaşılan o gün bir başka gözle baktığı için o çiçeği fark etmiş.

Sanırım hepimizin başına gelmiştir. Defalarca geçtiğimiz sokakta, daha önce görmediğimiz bir şey görür, ‘Ben bunu daha önce nasıl görmemişim,’ deriz. Göz her zaman bakar ama sadece zihnin gündemi ile ilgili şeyleri görür.

Keyfi yerinde, içi coşan bir insan; rengârenk çiçekleri, vızıldayan böcekleri, yemyeşil ağaçları, cıvıldayan kuşları, parlayan güneşi, şırıl şırıl akan dereyi, sevgiyle bakan gözü görür. Karamsar bir insan, eksikleri, aksilikleri, hataları, yanlışları, terslikleri, kuralsızlıkları, uyumsuzlukları, aksaklıkları, kara bulutları görür. Paragöz bir insan, paraya tahvil edebileceği şeyleri görür. Hormonları fışkıran gençler, cazibeli karşı cinslerini görür. Dindar bir insan her şeyde Tanrı’yı görür.

Dışarıya bakan göz, gündemi belirleyen zihindir. Gözün baktığını değil de, zihnin gündemdekini görmesine, ‘Algıda seçicilik,’ diyorlar. Zihninde değersizlik hissi, öfke, kin, nefret taşıyan bir insanı gül bahçesine götürseniz, güllerin güzelliği dururken, dikenlerini görecek ve ondan şikayet edecektir.  

Göz, baktığını değil, düşündüklerimizi gördüğüne göre, dışa bakar, içimizi görürüz. O yüzden güzellikler görmek isteyenler düşüncelerini güzelleştirmelidir. Bunun farkına varamayanlar,  varana kadar hep çevresini, dünyayı değiştirmek için beyhude didinip dururlar.